Sposoby parzenia herbaty według 5 przemian

Sposób przyrządzania herbaty znany jest już od około 4 – 5 tysięcy lat. Przez wieki wytworzyło się wiele zwyczajów i obrzędów jej parzenia i podawania , a nawet specjalnych ceremoniałów jak chociażby angielski five o’clock czy japońska ceremonia picia herbaty. W wielu krajach napoje na bazie herbaty zwane są czajem.


Biała herbata – tę wykwintną herbatę należy zaparzać w temperaturze ok. 85 °C przez 5–7 min., wówczas zachowuje swoje najlepsze wartości smakowe. Można ją parzyć trzykrotnie.

Czarną herbatę powinno się zalewać wodą o temperaturze 100 °C, czyli po prostu wrzątkiem i zaparzać trzy do pięciu minut, nie dłużej, gdyż po tym czasie herbata staje się gorzka oraz uwalniają się związki neutralizujące pobudzające działanie teofiliny i kofeiny.

Czerwoną herbatę typu pu-erh parzy się w temperaturze 90–100 °C przez ok. 3 minuty. Można ją zaparzać wielokrotnie, w każdym kolejnym parzeniu oddaje ona do naparu inne dobroczynne substancje. Herbaty pu-erh raczej nie powinno się słodzić, gdyż cukier może pozbawiać ją części właściwości zdrowotnych.

Herbatą niebieską nazywana jest herbata Ulung (od chińskiej nazwy Wulong, czyli “Czarny smok”). Ten typ herbaty parzy się w temperaturze 90 °C przez 3–4 minuty. Można ją parzyć nawet do czterech razy, dlatego trzeci i czwarty napar można pozostawić na około 5–6 minut by wydobyć z niej cały bukiet. Herbata typu Ulung to całe, nierozdrobnione, ususzone i zrolowane liście, toteż powinna być parzona w dużych dzbankach, by liście mogły się rozwinąć i by oddała cały swój aromat.

Zieloną herbatę – w zależności od jej rodzaju, należy zalewać wodą o temperaturze od 60 °C do 80 °C i parzyć ok. 3 minut, aby herbata nie nabrała wyraźnego gorzkiego posmaku. Te same liście można parzyć nawet do trzech razy, najwartościowszy napar zazwyczaj jest z drugiego parzenia, pierwszy dość często jest po prostu wylewany.

Żółtą herbatę zalewamy wodą o temperaturze ok. 90 °C i parzymy przez ok. 3 minuty. Żółtą herbatę parzy się tylko raz.

A to ciekawe!

Istnieje standaryzowana metoda zaparzania herbaty : ISO 3103, norma wydana przez Międzynarodową Organizację Standaryzacyjną ISO (International Organization for Standardization). Jednakże jego zadaniem nie jest wyznaczenia „ jedynie słusznego” sposobu zaparzania herbaty, Standard ma na celu określenie do celów badań organoleptycznych i testów smakowych pod kątem wymogów handlowych, jak należy parzyć herbatę używaną w testach smakowych. Takim przykładowym badaniem jest test smakowy mający za cel wybranie konkretnego zbioru herbaty i, w zależności od określenia smaku parzonego napoju, przydzielenie jej do użytych składników napoju konkretnego gatunku handlowego. Smak herbaty może się nieznacznie zmieniać w zależności od położenia pola uprawnego, roku i daty zbioru i innych tego typu czynników.

W uproszczeniu standard ten brzmi: „Metoda polega na ekstrakcji rozpuszczalnych substancji z suszonych liści herbaty, znajdujących się w porcelanowym lub ceramicznym dzbanku poprzez zalewanie świeżo zagotowaną wodą, a następnie przelaniu naparu do białej porcelanowej lub ceramicznej miseczki oraz badaniu organoleptycznym poddanego zaparzaniu liścia i roztworu, z dodatkiem mleka lub bez”. Norma nakazuje po zalaniu liści herbaty wrzącą wodą odczekanie 6 minut, potrzebnych na jej dokładne zaparzenie przed degustacją. Opisane są także dokładne wymiary naczyń.